Zdarza się, że opieka nad osobą niesamodzielną spada na jednego członka rodziny. Co robić w takiej sytuacji?
Pytanie: W jaki sposób zmobilizować do opieki rodzinę, a w szczególności rodzeństwo? Do tej pory cały ciężar opieki (2 lata) nad mamą spoczywał na mnie. Każdy tłumaczy się brakiem czasu, ale ja również chciałabym zająć się czymś innym niż karmienie, podawanie leków, załatwianie wizyt lekarskich itp.
Odpowiedź: Te 2 lata wyłącznej, jak rozumiem opieki nad mamą prawdopodobnie utwierdziły resztę rodziny w przekonaniu, że mama jest zaopiekowana, a Pani świetnie radzi sobie z tym zadaniem i nie ma powodu, żeby cokolwiek zmieniać. Jednak Pani zmęczenie jest wyraźnym znakiem, że zmiany są konieczne, ponieważ ciągła opieka doprowadziła do wyczerpania zasobów: energetycznych, emocjonalnych oraz fizycznych.
Warto pamiętać, że choruje nie tylko pacjent, ale jego sytuacja dotyka wszystkich bliskich osób i dlatego odpowiedzialność za jego dobrostan nie powinna spoczywać tylko na jednej osobie. Dlatego proponuję zwołanie spotkania rodzinnego, podczas którego zastanowicie się wspólnie - w jaki sposób zapewnić mamie dotychczasowy komfort i bezpieczeństwo przy jednoczesnym zadbaniu o Pani potrzeby.
Warto ustalić zasady kto i w jakim zakresie będzie Panią wspierał w codziennych obowiązkach. Jeżeli czas jest zasobem deficytowym to warto wykorzystać zasoby finansowe i zatrudnić opiekunkę. Jedno jest pewne należy otwarcie porozmawiać o swoich potrzebach, obawach, ponieważ tylko wtedy, można wypracować rozwiązanie, które zapewni mamie opiekę, Panią uchroni od wyczerpania emocjonalnego, a rodzinie umożliwi wzmocnienie relacji przez pomoc bliskiej osobie.
Odpowiedzi udzieliła Urszula Woźniak, psycholog